nasza Chomiczówka

Rodzina Chomiczów

Chociaż początki Rodu Chomiczów sięgają połowy XIV wieku to dla nas ich związki z dzisiejszą Chomiczówką zaczęły się w zasadzie od braci: Józefa, Bolesława, Jana, Paulina, Leonarda (synów Adalberta Chomicza i Idalii Jakubowskiej) oraz przyrodniego brata, Kaliksta - syna Adalberta Chomicza z pierwszego małżeństwa.

Józef

Bolesław

Jan

Paulin

Leonard

Kalikst

W 1909 roku Józef i Jan Chomiczowie założyli firmę ogrodniczo-nasienną "Braci Chomicz" z siedzibą przy ul. Zgoda 8 w Warszawie. Wspólnikami zostali wkrótce pozostali bracia a tereny dzisiejszej Chomiczówki stały się zielonym zagłębiem firmy. To było dokładnie 100 lat temu (przyp.red.: wpis z maja 2009 roku).
Prawda jest taka, że bez Chomiczów nasze osiedle też by pewnie powstało. Ale czy byłaby to Chomiczówka?...
Warto o Nich pamiętać bo to nasza wspólna historia. Bez historii zniknęlibyśmy kiedyś bez śladu.

(49002)

Fotografie pochodzą z artykułu "A upamiętniono ich w stolicy Warszawie", Krystyna Krzyżakowa, Stolica nr 37 z 15 września 1985r.

2009-05-03 22:30

Rodzina Chomiczów

Pochodzenie i dzieje Rodziny Chomiczów

Oto jak o pochodzeniu i dziejach rodziny pisze Adalbert Chomicz (1902-1957) w opracowanej w roku 1951 przez siebie Genealogii:

"Rodzina Chomiczów, pochodzenia białoruskiego, mieszkała przez wieki w województwie Nowogródzkim. Stąd rozpowszechniła się po polskiej i białoruskiej części Wielkiego Księstwa Litewskiego. Pierwszym Chomiczem, o którym zachowały się pisemne dane jest Jan (Iwan) z końca XIV wieku i Teodor (Fedłko) z pierwszej połowy XV wieku, uczestnik bitwy grunwaldzkiej, krajczy Wielkiego Księcia Świdrygiełły w latach 1446 - 1457 (Boniecki, tom III, str 67). Za te zasługi zostaje mu nadane szlachectwo.

Od roku 1575 rodzina przestaje używać dawnego godła - łuku ze strzałą skierowaną ku dołowi, a pieczętuje się herbem Poraj - białą różą w czeronym polu z dodanymi później dwoma strzałami z których jedna - cała, druga zaś bez żelaźca co prawdopodobnie miało jakiś związek z Grunwaldem.
Co do herbu Poraj, to pochodzi on z Wielkopolski. Wiadomo, że Bogumił Poraj był arcybiskupem gnieźnieńskim i rządził kościołem do r. 1172 (prof.Sokołowski t.I str 61). Nie wszyscy jednak Chomiczowie zostali przyjęci do herbu Poraj. Niektórzy otrzymali indygienaty później (herby Pobóg i Oksza). Dalsze wiadomości o rodzinie zaczerpnięte są z herbarza Niesieckiego.

Niesiecki wspomina o Marcinie Chomiczu w w.XVII i o tym, że począwszy od w.XVII część rodziny przezwała się Chomińskimi. Oprócz wspomnianego Marcina z XVII w. wymieniany jest także Jan oraz Marcin Chomicz, którzy w r.1700 na zjeździe obywateli Wielkiego Księstwa Litewskiego w Olkienikach pisali się z woj. Smoleńskiego, oraz Wawrzyniec Chomicz podpisany na akcie elekcyjnym Stanisława Augusta w r.1764.

Gniazdem rodzinnym naszej gałęzi rodziny jest posiadłość Jatwieź koło miasteczka Zdzięcioł, 46 km od Słonima. Dobra Jatwieź zostały sprzedane w r.1792 przez Felicję z Głuchawskich I-voto Czyżoma II-voto Laskowska pułkownikowi wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego Laskowskiemu. Zezwolenie na tę sprzedaż podpisuje w imieniu króla Stanisława Augusta podkanclerzy Wielkiego Księstwa Litewskiego Joachim Chreptowicz (wypis z "Lamusa Heraldycznego" 1938 str 2). W Jatwiezi wychowała się generacja Chomiczów w ciężkiej pracy na roli, w trosce o zachowanie polskości i polskich zwyczajów.

Sąsiadami Chomiczów byli tu Mickiewiczowie (tegoż herbu Poraj), Bułhakowie, Kołłątajowie, Hołówkowie, Strawińscy, Domeykowie, Borzobohaci, Szyszkowie i Downarowie.

Opisy przyrody w "Panu Tadeuszu" to opisy naszych stron rodzinnych. Ziemie jatwiezkie dawały dobre plony. Rzeki obfitowały w ryby. Do dziś utrzymuje się pamięć surowej kary, jaką otrzymali Paulin i Jan jako mali chłopcy od ojca za łapanie ryb w rzeczce Mołczadce przy pomocy butów z cholewami (nowych!).
W lasach dużo bylo zwierzyny i wilków, a mały podówczas Leonard cudem uniknął straszliwej śmierci - rozszarpania przez wilki - podczas zabawy w pobliżu domu.

W latach 1870 - 1886 rodzina przebywa w Jaroszówku. Po śmierci ojca, w końcu XIX w. młoda generacja porzuca rodzinne strony i przenosi się do miast. Zapada decyzja o sprzedaży Jatwiezi co zostaje zrealizowane w r.1908. Równocześnie nabyte zostają grunty w Wawrzyszewie pod Warszawą, w Jaszczowie pod Lublinem oraz założona w Warszawie przy ulicy Zgoda 8 Firma nasienna "Bracia Chomicz". Firma ta istniała do r.1937.

W latach pierwszej wojny światowej (1914 - 1916) cała rodzina skupiła się w Borysoglebsku w gub. Woroneskiej, gdzie podówczas Kalikst Chomicz był nadleśniczym. Zjeżdża tu 17 młodych Chomiczów.
Wspólny dłuższy pobyt pod gościnnym dachem stryja zacieśnił więzy rodzinne i pozostawił wiele barwnych, trwałych wspomnień wspólnej nauki, wspólnych wycieczek i zabaw.

Drugą wojnę światową przebyła rodzina z ciężkimi stratami osobowymi. Cały majatek ruchomy, w tym wiele pamiątek rodzinnych, podzieliło losy spalonej w czasie powstania Warszawy.
W latach 1920 - 1939 mozna było natrafić na Chomiczów w powiatach: słonimskim, nowogródzkim i baranowickim. Wioska położona u źródeł Prypeci zamieszkała była w znacznej części przez Chomiczów, drobną szlachtę kresową."

Kalendarz Chomiczów 2013
"A upamiętniono ich w stolicy Warszawie", Krystyna Krzyżakowa, Stolica nr 37 z 15 września 1985r:
- Strona 1
- Strona 2
Dom rodzinny Chomiczów w Jatwiezi - fotografia, 1890 rok
- rewers fotografii

(50154)

Fragmenty "Genealogii Rodziny Chomiczów" sporządzonej w r. 1951 i opracowanej przez Adalberta Chomicza na podstawie studiów istniejących żródeł historycznych i materiałów zebranych w rodzinie.


Józef Juliusz Chomicz Bolesław Jan Paulin Adalbert Chomicz Jacek Chomicz Elżbieta Magdalena Chomicz Kazimierz Chomicz Krystyna Chomicz Kinga Chomicz Leonard Witold Chomicz Jaromir Chomicz Jan Zbigniew Chomicz Zbigniew Chomicz Rafał Chomicz Małgorzata Chomicz-Mielczarek Kalikst Proszę o kontakt osoby posiadające materiały związane z tematem projektu .	Rodzina Chomiczów Chociaż początki Rodu Chomiczów sięgają połowy XIV wieku to dla nas ich związki z dzisiejszą Chomiczówką zaczęły się w zasadzie od braci: Józefa, Bolesława, Jana, Paulina, Leonarda (synów Adalberta Chomicza i Idalii Jakubowskiej) oraz przyrodniego brata, Kaliksta - syna Adalberta Chomicza z pierwszego małżeństwa. Józef Bolesław Jan Paulin Leonard Kalikst W 1909 roku Józef i Jan Chomiczowie założyli firmę ogrodniczo-nasienną "Braci Chomicz" z siedzibą przy ul. Zgoda 8 w Warszawie. Wspólnikami zostali wkrótce pozostali bracia a tereny dzisiejszej Chomiczówki stały się zielonym zagłębiem firmy. To było dokładnie 100 lat temu (przyp.red.: wpis z maja 2009 roku). Prawda jest taka, że bez Chomiczów nasze osiedle też by pewnie powstało. Ale czy byłaby to Chomiczówka?... Warto o Nich pamiętać bo to nasza wspólna historia. Bez historii zniknęlibyśmy kiedyś bez śladu. (49002) Fotografie pochodzą z artykułu "A upamiętniono ich w stolicy Warszawie", Krystyna Krzyżakowa, Stolica nr 37 z 15 września 1985r. 2009-05-03 22:30 Rodzina Chomiczów Pochodzenie i dzieje Rodziny Chomiczów Oto jak o pochodzeniu i dziejach rodziny pisze Adalbert Chomicz (1902-1957) w opracowanej w roku 1951 przez siebie Genealogii: "Rodzina Chomiczów, pochodzenia białoruskiego, mieszkała przez wieki w województwie Nowogródzkim. Stąd rozpowszechniła się po polskiej i białoruskiej części Wielkiego Księstwa Litewskiego. Pierwszym Chomiczem, o którym zachowały się pisemne dane jest Jan (Iwan) z końca XIV wieku i Teodor (Fedłko) z pierwszej połowy XV wieku, uczestnik bitwy grunwaldzkiej, krajczy Wielkiego Księcia Świdrygiełły w latach 1446 - 1457 (Boniecki, tom III, str 67). Za te zasługi zostaje mu nadane szlachectwo. Od roku 1575 rodzina przestaje używać dawnego godła - łuku ze strzałą skierowaną ku dołowi, a pieczętuje się herbem Poraj - białą różą w czeronym polu z dodanymi później dwoma strzałami z których jedna - cała, druga zaś bez żelaźca co prawdopodobnie miało jakiś związek z Grunwaldem. Co do herbu Poraj, to pochodzi on z Wielkopolski. Wiadomo, że Bogumił Poraj był arcybiskupem gnieźnieńskim i rządził kościołem do r. 1172 (prof.Sokołowski t.I str 61). Nie wszyscy jednak Chomiczowie zostali przyjęci do herbu Poraj. Niektórzy otrzymali indygienaty później (herby Pobóg i Oksza). Dalsze wiadomości o rodzinie zaczerpnięte są z herbarza Niesieckiego. Niesiecki wspomina o Marcinie Chomiczu w w.XVII i o tym, że począwszy od w.XVII część rodziny przezwała się Chomińskimi. Oprócz wspomnianego Marcina z XVII w. wymieniany jest także Jan oraz Marcin Chomicz, którzy w r.1700 na zjeździe obywateli Wielkiego Księstwa Litewskiego w Olkienikach pisali się z woj. Smoleńskiego, oraz Wawrzyniec Chomicz podpisany na akcie elekcyjnym Stanisława Augusta w r.1764. Gniazdem rodzinnym naszej gałęzi rodziny jest posiadłość Jatwieź koło miasteczka Zdzięcioł, 46 km od Słonima. Dobra Jatwieź zostały sprzedane w r.1792 przez Felicję z Głuchawskich I-voto Czyżoma II-voto Laskowska pułkownikowi wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego Laskowskiemu. Zezwolenie na tę sprzedaż podpisuje w imieniu króla Stanisława Augusta podkanclerzy Wielkiego Księstwa Litewskiego Joachim Chreptowicz (wypis z "Lamusa Heraldycznego" 1938 str 2). W Jatwiezi wychowała się generacja Chomiczów w ciężkiej pracy na roli, w trosce o zachowanie polskości i polskich zwyczajów. Sąsiadami Chomiczów byli tu Mickiewiczowie (tegoż herbu Poraj), Bułhakowie, Kołłątajowie, Hołówkowie, Strawińscy, Domeykowie, Borzobohaci, Szyszkowie i Downarowie. Opisy przyrody w "Panu Tadeuszu" to opisy naszych stron rodzinnych. Ziemie jatwiezkie dawały dobre plony. Rzeki obfitowały w ryby. Do dziś utrzymuje się pamięć surowej kary, jaką otrzymali Paulin i Jan jako mali chłopcy od ojca za łapanie ryb w rzeczce Mołczadce przy pomocy butów z cholewami (nowych!). W lasach dużo bylo zwierzyny i wilków, a mały podówczas Leonard cudem uniknął straszliwej śmierci - rozszarpania przez wilki - podczas zabawy w pobliżu domu. W latach 1870 - 1886 rodzina przebywa w Jaroszówku. Po śmierci ojca, w końcu XIX w. młoda generacja porzuca rodzinne strony i przenosi się do miast. Zapada decyzja o sprzedaży Jatwiezi co zostaje zrealizowane w r.1908. Równocześnie nabyte zostają grunty w Wawrzyszewie pod Warszawą, w Jaszczowie pod Lublinem oraz założona w Warszawie przy ulicy Zgoda 8 Firma nasienna "Bracia Chomicz". Firma ta istniała do r.1937. W latach pierwszej wojny światowej (1914 - 1916) cała rodzina skupiła się w Borysoglebsku w gub. Woroneskiej, gdzie podówczas Kalikst Chomicz był nadleśniczym. Zjeżdża tu 17 młodych Chomiczów. Wspólny dłuższy pobyt pod gościnnym dachem stryja zacieśnił więzy rodzinne i pozostawił wiele barwnych, trwałych wspomnień wspólnej nauki, wspólnych wycieczek i zabaw. Drugą wojnę światową przebyła rodzina z ciężkimi stratami osobowymi. Cały majatek ruchomy, w tym wiele pamiątek rodzinnych, podzieliło losy spalonej w czasie powstania Warszawy. W latach 1920 - 1939 mozna było natrafić na Chomiczów w powiatach: słonimskim, nowogródzkim i baranowickim. Wioska położona u źródeł Prypeci zamieszkała była w znacznej części przez Chomiczów, drobną szlachtę kresową." Kalendarz Chomiczów 2013 "A upamiętniono ich w stolicy Warszawie", Krystyna Krzyżakowa, Stolica nr 37 z 15 września 1985r: - Strona 1 - Strona 2 Dom rodzinny Chomiczów w Jatwiezi - fotografia, 1890 rok - rewers fotografii (50154) Fragmenty "Genealogii Rodziny Chomiczów" sporządzonej w r. 1951 i opracowanej przez Adalberta Chomicza na podstawie studiów istniejących żródeł historycznych i materiałów zebranych w rodzinie.
UWAGA: Ta strona używa plików cookies. Zapoznaj się z instrukcją obsługi swojej przeglądarki internetowej. © 2023 Audio Video Computer 1.351.605 - 8.163.247